شمال نیوز : مربیان پیش‌دبستانی، قشری زحمت‌کش هستند اما با کم‌توجهی نسبت به درآمد بسیار پایین مربیان پیش‌دبستانی و مشکلات شغلی آن‌ها، در واقع این کودکان و آینده کشورمان را به فراموشی سپرده‌ایم.

به گزارش شمال نیوز، کودکان کشورمان همان امیدهای سازندگی فردا هستند. فرزندانی که آینده این خاک را رقم می‌زنند و با افکار و اعتقادات خود مسیر هدایت کشور را در دست می‌گیرند.

کودکانی که از دوران کودکی باید درست زیستن را بیاموزند و بزرگ منشی را از سنین پایین در وجودشان نهادینه کنند.

مهم‌ترین افرادی که نقش اساسی در شکل‌گیری شخصیت کودکان دارند، پدر و مادر و پس از آن، معلمان و مربیانی هستند که کودک آن‌ها را الگوی خود قرار می‌دهند.

بخش بسیار بزرگی از مدیریت، کاردانی، درست زندگی کردن و ... را می‌توان از همین سنین به کودکان آموخت و ریشه‌های ناهنجاری را در کودکان از بین برد.

مربیان پیش‌دبستانی، قشری زحمت‌کش هستند که آموزش نسلی را برعهده دارند که درختان تنومند آینده کشور خواهندبود. درختانی که ریشه‌هایشان باید از سنین کودکی، استوار در خاک حرکت کند، اما با کم‌توجهی نسبت به درآمد بسیار پایین مربیان پیش‌دبستانی و مشکلات شغلی آن‌ها، در واقع این کودکان و آینده کشورمان را به فراموشی سپرده‌ایم.

مربیان پیش‌دبستانی جزء قشر زحمت‌کشی هستند که با وجود مشکلات بسیار، باید فرزندانی را تربیت کنند که آینده کشور هستند، مربیانی که با حقوق بسیار اندک و شرایط کاری سخت، باید هم‌چنان تربیت و آموزش صحیح این کودکان را برعهده بگیرند.

مربیانی که سال‌هاست با درآمد اندک خود، هم‌چنان چشم امید دوخته‌اند به روزنه امیدی از سوی مصوبات مجلس.

معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش در سی و سومین اجلاس رؤسا و مدیران آموزش و پرورش سراسر کشور، آموزش پیش‌دبستان را حساس‌ترین دوره آموزشی دانست و اولویت قرار دادن پیش‌دبستان و دبستان در نظام آموزشی را کاری عقلانی دانست.

کاری که نتیجه آن کشور را متأثر می‌کند و جوانانی آرمان‌گرا را به جامعه هدیه می‌دهد.

اصلاح تبصره ماده 17 برای به‌کارگیری این مربیان، گرچه دست یاری برای کمک‌رسانی به این قشر بود، اما اجرای درست آن تنها می‌توانست همان کمک‌رسانی حقیقی باشد، که در برخی استان‌ها عملی نشد و هم‌چنان شاهد محرومیت‌های این قشر پر از سختی هستیم که از این تبصره جا مانده‌اند.

باز باید مربیان پیش‌دبستانی تجمع کنند تا یک گام کوچکی برایشان برداشته‌شود، بدون فریاد کردن مشکلات، چشم و گوش مسؤولان هم‌چنان بسته می‌ماند.

با وجود حساسیت این گروه سنی، چرا برای امنیت خاطر مربیان که آموزش کودکان‌مان را برعهده دارند، گام مثبتی برداشته نمی‌شود، چرا درآمدهای نجومی در فیش‌های حقوقی برخی از مدیران می‌درخشد، اما حقوق این مربیان هم‌چنان در قعر تاریکی، خاموش است.

حمایت از این قشر زحمت‌کش می‌تواند پویایی را برای مربیان پیش‌دبستان به ارمغان آورد و انگیزه و رقابت کافی و لازم را در بین آن‌ها ایجاد کند.

انگیزه‌ای که منفعت آن تنها نصیب کودکان کشورمان نمی‌شود، بلکه ریشه‌های درختان این سرزمین را محکم‌تر می‌کند.